UTMB sonrasındaki sakatlık, uzayan iş temposu ve ataletimi Kurban Bayramı’nda annemi ziyaret ederken Datça’da attım. 3 senedir çeşitli patikaları deneyip koşuyorum. Bunları daha hiç düzgün yazmadım. 2013 yılında işaretlemesi tamamlanan Karia Yolu uzun mesafe yürüyüş yolu güzergahını anlata rehber kitabı önceki gelişlerimde bulamamıştım. Bu sefer kitabı Datça Karia Outdoor’da buldum ve aldım, bir kısmını okuyup koştum. İşaretlemeleri de beğendim. Karia Yolu rehber kitabı hakkında önceki yazımda bilgi ve yorum yazmıştım.
17 Ekim sabahı, bütün Batı Anadolu’yu sarsan fırtınayla geçen geceden sonra alarm saatimi kapatıp tembellik yaptım. 07:15 gibi aniden uyanıp hazırlandım, fırtına sonrası esintilerine doğru koştum. Datça Siteler mevkiinden rota başlangıçına yoldan koştum. Rota başında ikinci GPSi açarak temiz bir kayıt da aldım.
Rota Eski Datça girişinden başlayıp köy merkezi ve birkaç güzel sokağı izleyip toprak yolları takip etmeye başlıyor. Kısa bir ince patika bölüm ile Hızırşah Köyü’ne 2. km gibi bağlanıyor. Köy kahvesine selam verip toprak yollardan dağlar arasındaki boyuna tırmanıyor.
Bu bölümde işaretler 80-200 metrede bir. Düz devam işaretinin yanında yer yer dönüş ve “bu yola girme” işaretleri de var.
Çevreniz hep harika ve bakir. Tam da “bu parkur hep yol mu takip ediyor?” derken 9.km gibi aşağıdaki tabelaya geldim.
Hemen sonrasındaki açık alanda yol bitti. Patikasız etapta işaretleri takip ederek ince patikaya çıktım. İnişli çıkışlı devam ederken bir yaban domuzu ailesinin kahvaltısını böldüm. Neyse ki kokumu beğenmediler. Rotanın özellikle son 2 kilometresi olmak üzrre bu 5-6km.si sık bitki örtüsü içinden ve bozuk zemin üzerinden geçiyor. Son kilometrelerde bacaklarınızın çizilmesi de kaçınılmaz.
Denizi görmek bu bölümde büyük bir ödül olsa da son 500 metre arasından indiğimiz makiler hemen bilet kesiyor.
Domuz Çukuru, karayolu ulaşımı olmayan ufak bir koy. Eski Rum evlerinin kalıntıları, ayrıca yıllar öncesinden yapılmış ve bugün pansiyon olarak işletilen bir bina (müştemilat tipi) grubu var. Elektrik kısıtlı olarak jeneratörle sağlanıyor. Teknolojik kirlilikten uzak bir bungalov ve kamp yeri –idi. Bu yaz ruhsatı sona ermiş, hatta sahibi satılığa çıkartmış. Bakalım yeni sahibi oraya ne yapacak ve ne kadar “public” olacak… İşletmeci ile ayak üstü 300saniye sohbet ederken bana Kargı Koyu’na giden işaretli yoldan bahsetti. Hem domuz ailesi, hem de yeni rota heyecanı ile bu seçeneği seçtim. Ayrılırken arkamdan seslendi : “Ama bu rota daha zorludur…” Evet, zemin kesinlikle Karia Yolu’na göre çok daha engebeli ve teknik. Ama esas zorluğun rota işaretlerini takip etmek olduğunu ilerleyen zamanda öğrendim. İşaretler (bu bölümde kırmızı yeşil veya uzun tek kırmızı) uzun süre sık aralıkla devam ederken bir noktada pat diye kayboluyor.
Yukardaki haritada boyundaki tek ağaç ve sarnıç noktasında ben ciddi şekilde işaretleri kaybettim. Tek ağaçtan sonra önsezilerimle patikayı buldum. Sarnıçta ise beni dağ yoluna götüren patikayı seçip maselef 20-25metrelik kuru bir şelalenin tepesinde buldum kendimi. Oysa sarnıçtan doğrudan Kargı’ya doğrudan giden hatta girmem gerekiyormuş. Bunu ormanın ortasında bilemiyorsunuz, ben Kargı Koyu’nda yaşayan İbrahim Amca’dan öğrendim, elbette oraya maceralı bir şekilde ulaştıktan sonra.
Rota ilk 8km ve Kargı koyu-Datça arası dışında oldukça bozuk zemine sahip. Alrıca sürekli iniş çıkışlar, sık bitki örtüsü (kaybolduğum etaplarda daha da fazla.. ) Bu tip zeminde koşmaya alışık değilseniz yavaşlayacağınızı öngörün. Rotada su kaynağı yok (Hızırşah Köyü ve açıksa Domuz Bükü tesisi su almak için kullanılabilir). Mutlaka koşu sırasında yemek için yiyecek de alın. Asfalt-yol ayakkabıları ile keyifsiz olabilir.
Rotamın GPS datası için : http://connect.garmin.com/activity/391627794
Karia Yolu Datça-Domuz Bükü temiz data için: http://connect.garmin.com/activity/391630484